Objawy padaczki u kota czy psa mogą się zmniejszyć dzięki CBD. Olej rybny i kwasy omega Olej rybny – kluczowym składnikiem, którego potrzeba w oleju rybnym, są kwasy tłuszczowe omega-3 EPA (kwas eikozapentaenowy) i DHA (kwas dokozaheksaenowy), czasami skracane do EFA (niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe). Jak leczyć epilepsję u psów i zapobiegać napadom padaczkowym. Leczenie epilepsji u psów skupia się głównie na leczeniu objawów, ponieważ nieznane są jej przyczyny . Psom z padaczką weterynarze przepisują zazwyczaj leki przeciwdrgawkowe. Pamiętaj, że zaufany weterynarz jest jedynym profesjonalistą, który może udzielać porad w 72 views, 1 likes, 0 loves, 1 comments, 3 shares, Facebook Watch Videos from Świat moich pupili: Tak wyglądają ataki padaczki u mojej Bajki, niestety na żadne leki nie reaguje ma niecałe osiem lat, Jeśli zobaczysz u swojego psa i kota takie zachowanie to natychmiast skontaktuj się z weterynarzem i jeśli jest taka możliwość to postaraj się nagrać dzięki Jak Wytresować Psa Z Napadami Padaczkowymi Pytania i odpowiedzi , Wskazówki , Historie , Podczas gdy psy nie są jeszcze zdolne do użycia kryształowej kuli do przewidywania przyszłości, niektóre wydają się mieć niemal "szósty zmysł", jeśli chodzi o wykrycie początku niektórych zdarzeń. Charakterystyka napadów padaczkowych. Trzy główne objawy napadów padaczkowych to: Utrata dobrowolnej kontroli, często obserwowana z drgawkami (ruchy szarpane lub drżące oraz skurcze mięśni) Nieregularne ataki, które zaczynają się i kończą bardzo nagle. Ataki, które za każdym razem wyglądają bardzo podobnie i mają powtarzalny Tematem odcinka jest udzielanie pomocy podczas ataku padaczki. Subskrybuj nasz kanał:https://www.youtube.com/channel/UChTVccWzJynK_WA-JxSW-UA?sub_confirmatio w0FS4yN. fot. Fotolia Pytanie czytelnika Jak zachować się podczas ataku padaczki u psa? Mój 9-letni pies, sznaucer miniaturka, we wrześniu bieżącego roku miał pierwszy atak padaczki. Objawiała się ona gwałtownym przebieraniem łap aż do momentu całkowitego zesztywnienia. Po chwili skurcze minęły, jednak mój pupil wciąż nie oddychał. Doszedł do siebie dopiero po wykonanym przeze mnie sztucznym oddychaniu. Kolejne dwa ataki miały miejsce w październiku. Weterynarz przepisał mu ½ tabletki Relanium i jedną tabletkę Luminalum UNIA 15mg. Zachowanie psa po zażyciu zalecanych lekarstw jest co najmniej dziwne. Mało tego, po dwóch dniach dostał kolejnego ataku, ale prawdopodobnie spowodowany był podaniem mu tylko ½ Luminalum. Moje pytanie brzmi następująco: jak zachować się w chwili ataku, kiedy pies traci oddech? Proszę o poradę. ~ Przemysław Odpowiedź weterynarza Zalecane lekarstwa i wizyta u weterynarza Informacja o tym, jak udzielić psu pierwszej pomocy znajduje się w artykule, który został już opublikowany. Polecamy: Pierwsza pomoc u psów To, co Pan zrobił, było bardzo dobrym i skutecznym postępowaniem. U psów miniaturowych zdarzają się problemy z budową tchawicy w związku z niewielkimi rozmiarami samego zwierzęcia i zmianą standardowego "wilczego" wzorca budowy. W sytuacji powtarzających się ataków konieczna będzie wizyta u lekarza, który zaleci wyższe dawki leków lub wprowadzi dodatkowe leczenie z zastosowaniem bromku potasu. Dobrze byłoby również wykonać dodatkowe badania krwi, które pozwolą na ocenę wydolności wątroby i nerek oraz sprawdzić poziom glukozy. Takie badania mogą rzucić pewne światło na samą specyfikę leczenia. Mało prawdopodobne jest jednak, by w opisanym przypadku przyczyna ataków leżała poza ośrodkowym układem nerwowym. Niestety - leki stosowane w leczeniu padaczki czynią zwierzę otępiałym, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Podstawowym lekiem stosowanym w terapii padaczki jest Luminal, w następnej kolejności zażywamy bromek potasu (niestety bardzo kłopotliwy w podawaniu, gdyż jest bardzo gorzki). Relanium stosuje się doraźnie wyłącznie do przerywania ataków - w czasie ataku aplikuje się doodbytniczo czopek zawierający odpowiednią dawkę leku. Pozdrawiam. Anna Włodarczyk, lekarz weterynarii Zobacz: Padaczka u psa - jaki jest przebieg i leczenie? Niepokoisz się stanem zdrowia Twojego pupila? Nie wiesz jak mu pomóc? Napisz do nas na adres e-mail: lifestyle@ Na Twoje pytanie odpowie lekarz weterynarii, Anna Włodarczyk. Pierwszy atak padaczki zawsze jest dla Opiekuna szokiem. Warto zapoznać się z podstawowymi wskazówkami dotyczącymi sposobu postępowania, aby móc zareagować w sposób ograniczający ewentualne dodatkowe „szkody” np. urazy głowy, upadki itp. USUŃ MEBLEZ zasięgu psa należy usunąć wszystkie kanciaste i twarde meble, które możemy przesunąć, aby zapobiec urazom związanym z uderzeniami. Szafy i duże meble okładamy poduszkami, kocami. Możesz podłożyć pod głowę miękki koc. ZABIERZ MAŁE PRZEDMIOTYWszelkie małe przedmioty, które mogą zostać zaaspirowane do układu oddechowego należy niezwłocznie usunąć. OGRANICZ ŚWIATŁOWyłącz światło, telewizor, radio zasłoń okna. Intensywne światło może wydłużyć atak, migające obrazy często wywołują atak padaczki, głośne dźwięki niejednokrotnie „bolą” pacjentów neurologicznych. IZOLACJA Inne zwierzęta należy odizolować od psa, który ma atak padaczki. Najlepiej odizolować również dzieci i „zbędnych” domowników, którzy wprowadzą chaos i nerwową NOŚ/NIE PRZYTULAJNie podnoś psa, nie lulaj w ramionach. Jeżeli pies dostanie ataku np. na schodach lub małym łóżku, z którego może spaść, dopuszczalne jest przetransportowanie na WKŁADAJ NIC DO PYSKAWbrew powszechnemu przekonaniu NIE wolno wkładać nic do pyska „żeby nie przygryzł języka”. Nie wyciągaj również języka z jamy ustnej (pies w czasie ataku padaczki może Cię dotkliwie ugryźć), chyba że zauważysz problemy z LEKJeżeli Twój pies miał ataki padaczkowej wcześniej zapewne masz w domu przeciwdrgawkowe leki doodbytnicze – podaj je psu zgodnie z zaleceniami lekarza PODAWAJ TABLETEK, PŁYNÓW DOUSTNIE ! RYZYKO ZADŁAWIENIA!ZACHOWAJ SPOKÓJW każdej krytycznej sytuacji bardzo ciężko zachować opanowanie, jednak musisz to zrobić dla dobra Twojego psa. OBSERWUJ! Twoja obserwacja jest kluczowa! Wiele psów przed atakiem wykazuje szereg symptomów zwiastujących, jeżeli je wychwycisz będziesz przygotowany na atak, a może nawet uda Ci się mu zapobiec podając lek zalecony przez lekarza weterynarii. Obserwuj również psa podczas ataku – czy nie dławi się śliną lub językiem, czy nie uderzył się mocno. Znajdź zaufanego lekarza – to klucz do Twojego zdrowia psychicznego, gdy masz chorego przewlekle atak trwa dłużej niż 10 minut, ataki powtarzają się – niezwłocznie skontaktuj się telefonicznie z lekarzem weterynarii, aby przygotował się na Wasze przyjęcie i udaj się do kliniki. Opracuj z lekarzem prowadzącym schemat postępowania najlepszy dla Twojego psa. Padaczka występująca u psa to choroba, charakteryzująca się nawracającymi atakami drgawkowymi. Niestety w większości, stwierdzenie głównej przyczyny tego typu zaburzeń nie jest możliwe. Szacuje się, że u niektóre rasy narażone są bardziej na występowanie ataków padaczki. Może pojawiać się ona zarówno w regularnych, jak i nieregularnych odstępach czasu. Padaczka u psa – czym jest wywołana? Niestety określenie głównej przyczyny, występowania u czworonoga ataków padaczki jest trudne do ustalenia. Przyjmuje się jednak, że zaburzenie to, może być powodowane przez zawał, niedotlenienie, czy krwotok. Są to przyczyny tzw. naczyniowe. Ataki padaczki mogą występować także przez nosówkę, zapalenie opon mózgowych i mózgu, czy wściekliznę, czyli przyczyny zapalne. Niestety istnieją także inne czynniki wpływające na powstawanie ataków padaczki, takie jak: choroby nowotworowe, a także niedoczynność tarczycy, czy zaburzenia elektrolitowe. Klasyfikacja padaczki u psów Wyróżniamy dwa rodzaje padaczki. Są to padaczka idiopatyczna, czyli pierwotna, a także padaczka wtórna, czyli objawowa. U psów chorych na padaczkę istnieje ryzyko jej wystąpienia, przez występowanie bodźców takich jak: niespodziewany ruch, błysk światła, czy głośne dźwięki. Dlatego tak ważne jest, aby podczas spaceru z czworonogiem, nie narażać go bezpośrednio na te czynniki. Adresówka dla psa i obroża półzaciskowa doskonale sprawdzą się podczas wyjścia ze zwierzęciem. Dzięki nim unikniesz zmartwień i problemów związanych z ewentualną ucieczką czworonoga. Padaczka idiopatyczna Częstą formą padaczki występującą u psów jest padaczka idiopatyczna. Pojawia się ona w każdym wieku, jednak najczęściej u młodych psów. Ta forma padaczki ma uwarunkowania genetyczne. Najczęściej występuje u ras takich jak: owczarek niemiecki, beagle, jamnik, pudel, seter, szpic wilczy, golden retriever, labrador retriever, spaniel, siberian husky, alaskan malamute. Psy, które chorują na padaczkę, nie powinny być dopuszczane do rozrodu. Padaczka wtórna ( objawowa) Przyczyna tego rodzaju padaczki jest możliwa do ustalenia. Czynniki, które przyczyniają się do występowania tego typu ataków padaczki to: urazy, infekcje, wrodzone wady budowy mózgu, nowotwory, czy choroby zwyrodnieniowe. Mogą to być także przyczyny pozaczaszkowe, takie jak: zaburzenia metaboliczne, zaburzenia elektrolitowe, czy nawet zatrucia. Jak przebiega padaczka u psa? Padaczka u psa przebiega w dwóch etapach. Pierwszy z nich, tzw., aura występuję przed padaczką właściwą. Pojawia się ona na kilka godzin bądź kilka minut przed drugim etapem padaczki. Ten atak trwa krótko i z reguły przebiega stosunkowo spokojnie. Objawia się on głównie większym zaniepokojeniem zwierzęcia, czy nie reagowaniem na otoczenie. Wśród niektórych psów mogą wystąpić ruchy kłapania żuchwą. Padaczka uogólniona – objawy Drugi etap, padaczka uogólniona, czyli duży atak padaczkowy przebiega dużo bardziej gwałtownie, gdyż podczas niego następują drgawki. Do jego objawów należą także: kłapanie żuchwą, ślinotok, a także utrata przytomności. Podczas napadu padaczki zdarza się, że łapy zwierzęcia sztywnieją. Pies może oddawać mocz bądź kał. Duży atak padaczki może trwać od kilku sekund do 3 minut. Po całym zdarzeniu pies może wydać się zdezorientowany, niespokojny, a czasem stać się bardziej agresywny. Po wystąpieniu ataku koniecznie, jak najszybciej zgłoś się do weterynarza! Atak padaczki u psa- jak postępować? Ataki padaczki to stresujące wydarzenie, nie tylko dla zwierzęcia, ale także dla właściciela. Jak powinno się zachować w przypadku wystąpienia ataku padaczki u psa? Przede wszystkim nie panikować i skupić się na działaniu, aby zapobiec wystąpieniu urazów u czworonoga. Na początku pojawienia się ataku, należy usunąć niebezpieczne przedmioty znajdujące się w zasięgu psa. Pamiętaj, by cały czas osłaniać głowę zwierzaka, możesz położyć na nią koc. Podczas wystąpienia ataku, usuń z pyska psa wszelkie przedmioty, którymi mógłby się zadławić. Po ustąpieniu objawów ataku padaczki zapewnij swojemu zwierzęciu wygodne i komfortowe miejsce do wypoczynku. Koniecznie zabierz swojego psa do lekarza weterynarii! Jakie są konsekwencje ataków padaczkowych u psa? Jeżeli są one krótkie i sporadyczne, to następuje dezorientacja i osłabienie zwierzęcia. Niestety długotrwałe ataki padaczki są bardzo niebezpieczne i mogą spowodować przejściową utratę wzroku, czy niedowład kończyn. Nieprzerywane ataki padaczki niosą za sobą ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, a nawet śmierci. Atak padaczkowy a stan padaczkowy Czym różnią się między sobą; atak padaczkowy, a stan padaczkowy? Otóż używając drugiego określenia, chodzi o atak padaczkowy, trwający nieprzerywanie powyżej 10 minut. Stan padaczkowy jest bardzo niebezpieczny dla życia zwierzęcia i wymaga niezwłocznej interwencji lekarza weterynarii. Jeżeli trwa on długi czas, może powodować groźne, nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym, a w konsekwencji prowadzić nawet do śmierci zwierzęcia. Leczenie padaczki u psa, związane jest z przyjmowaniem leków przeciwdrgawkowych, bądź dożylnych. Wszystko zależy od tego, jak często pojawiają się napady. Leczenie stosowane wspomagająco to między innymi właściwa dieta. Padaczka jest bardzo niebezpiecznym zjawiskiem dla zdrowia psa. Wymaga natychmiastowej konsultacji lekarza weterynarii, który stwierdzi jej przyczynę, o ile to będzie możliwe. Ważne by przy napadzie padaczki, jak najszybciej pomóc swojemu zwierzęciu, a tym samym zniwelować dodatkowe urazy. Pamiętaj, by w szczególny sposób dbać o zwierzę i obserwować jego zachowanie. Gdy pupil drży, traci świadomość, wykonuje nieskoordynowane ruchy, każdy właściciel jest przerażony. Ale choć coś takiego może się przydarzyć niemal każdemu psu, nie oznacza to wcale, że z pewnością cierpi on na padaczkę, choć uważa się ją za najczęściej występującą chorobę neurologiczną psów. O padaczce możemy mówić, jeśli co jakiś czas występują mniejsze lub większe ataki padaczkowe. Między nimi czworonóg jest zdrowy i zachowuje się normalnie. Jednorazowe pojawienie się drgawek nie pozwala uznać, że nasz podopieczny cierpi na padaczkę. Rodzaje padaczki Idiopatyczna (młodzieńcza), najczęściej występująca – przyczyną jest prawdopodobnie wrodzone zaburzenie czynności mózgu o podłożu genetycznym. Ten rodzaj padaczki występuje głównie u psów, a szczególnie zagrożone są niektóre rasy. Specjaliści stwierdzili, że nosicielami genów padaczki mogą być: beagle, owczarki belgijskie, szpice wilcze, collie, jamniki, pudle, owczarki niemieckie, setery, golden retrievery, labrador retrievery, spaniele, siberian husky i alaskan malamute. Wtórna – spowodowana chorobami mózgu, np. zapaleniem mózgu i opon mózgowych, wadami wrodzonymi (np. wodogłowie) czy nowotworami. Występują też drgawki niepadaczkowe wywołane na przykład przez zbyt niski poziom glukozy we krwi, który zdarza się w przypadku cukrzycy, niedotlenienie (np. z powodu anemii, chorób serca), choroby nerek, wątroby, niedoczynność tarczycy, choroby zakaźne np. białaczka, nosówka, zatrucia np. czekoladą czy płynem chłodniczym, gorączkę i udar cieplny, silne zarobaczenie (przede wszystkim u szczeniąt). Choć padaczka może występować u wszystkich ssaków, najczęściej obserwuje się ją u ludzi, psów i kotów. Przyjmuje się, że nawet 5% wszystkich psów może na jakimś etapie swojego życia przeżyć atak padaczkowy. Jest to więc jedna z częstszych chorób neurologicznych występujących u psów. Ataki padaczki mogą mieć różne natężenie i różnić się swoją charakterystyką (zwłaszcza w przypadku napadów częściowych), mogą być więc łatwo pomylone z innymi chorobami, np. problemami behawioralnymi, narkolepsją. Napady mogą też występować jako niezależna choroba (padaczka idiopatyczna, pierwotna), lub być jednym z jej objawów (padaczka wtórna, spotykana np. w przypadku psów z guzem mózgu, ale też w przypadku zatruć). Spis treści Przyczyny występowania padaczki u psów Rodzaje napadów padaczkowych u psa Fazy napadów padaczkowych Pierwsza pomoc podczas napadu padaczki u psa Diagnoza i leczenie padaczki Przyczyny występowania padaczki u psów Padaczka to choroba neurologiczna, związana z zaburzeniami hamowania i pobudzania w mózgu, które prowadzą do napadowego pobudzenia neuronów korowych. Może pojawić się zarówno u młodych psów, które nie mają innych problemów zdrowotnych, jak i w wyniku choroby, czy wypadku. Ze względu na przyczynę choroby padaczkę u psa dzielimy na idiopatyczna i wtórną. Padaczka idiopatyczna u psów Padaczka idiopatyczna, zwana też często młodzieńczą, pojawia się zazwyczaj między pierwszym a piątym rokiem życia psa. Ten rodzaj padaczki ma często podłoże genetyczne, dlatego psy chore nie powinny być rozmnażane, zaleca się kastrację lub sterylizację. Rasy szczególnie narażone na wystąpienie padaczki idiopatycznej to beagle, owczarki belgijskie, szpice fińskie, wilczarze irlandzkie, berneńskie psy pasterskie, czy border collie. DLA PSA / KARMA DLA PSA Padaczka wtórna u psów Napady padaczkowe mogą być też spowodowane występowaniem innej choroby, zaburzenia, a nawet być skutkiem wypadku samochodowego. Ten typ padaczki najczęściej obserwuje się w przypadku starszych psów. Często bardzo trudne jest ustalenie przyczyny występowania napadów – w niektórych przypadkach możliwe i konieczne jest leczenie przyczyny pierwotnej (na przykład w przypadku chorób metabolicznych, czy nowotworów). Częstą przyczyną pojawienia się padaczki jest wypadek komunikacyjny lub uraz głowy. Niestety padaczka może rozwinąć się nawet kilka lat po wypadku, dlatego podczas diagnozy ważną rolę pełni dokładny wywiad lekarski. Przyjmuje się, że około 7% przypadków padaczki u psa jest spowodowanych różnego typu urazami głowy. Ustalenie przyczyny w tym przypadku nie zawsze jest możliwe, zwłaszcza w przypadku adopciaków o nieznanej przeszłości. U starszych psów padaczka może być skutkiem choroby nowotworowej. Inne przyczyny wystąpienia padaczki wtórnej: Wodogłowie (szczególnie u ras miniaturowych) Wylew Zatrucie metalami ciężkimi, lekami, środkami ochrony roślin Niedożywienie i ciężkie niedobory witaminowe (szczególnie tiaminy) Zwyrodnienia narządów Choroby zakaźne (wścieklizna) Toksoplazmoza Choroby metaboliczne (w szczególności u sznaucerów miniaturowych) Rodzaje napadów padaczkowych u psa Napady padaczkowe u psów mogą mieć różną formę i natężenie. Najbardziej spektakularne i jednocześnie najbardziej stresujące dla opiekuna są napady uogólnione (grand mal) – ten typ napadu padaczkowego jest kojarzony z padaczką najczęściej. Warto jednak wiedzieć, że w niektórych przypadkach napady padaczkowe mogą mieć o wiele bardziej subtelny przebieg. Nazywane są atakami częściowymi (petit mal). Ataki częściowe nie powodują utraty przytomności, pojawiają się delikatne drgawki, pupil może wydawać się nieobecny lub się ślinić. W niektórych przypadkach napady padaczkowe petit mal trwają na tyle krótko i wywołują na tyle subtelne objawy, że napad może nawet nie zostać zauważony przez opiekuna. Napad padaczki uogólniony (grand mal) – najważniejsze objawy Gwałtowne drgawki Upadek Niekontrolowane wydawanie dźwięków (wycie, skomlenie, szczekanie) Wymioty Ślinotok Oddawanie lub nietrzymanie moczu i kału Nie w każdym przypadku występują wszystkie objawy, mogą się też różnić intensywnością. Napad padaczkowy częściowy (petit mal) – najważniejsze objawy Chwilowy zanik świadomości (pupil może wydawać się nieobecny) Bezwiedne ruchy kończynami Lekkie drżenie mięśni Napady agresji Wycie, szczekanie Kłapanie pyszczkiem (wygląda to nieco, jakby pies próbował złapać niewidzialną muchę). Ponieważ są to objawy, które często trudno jest powiązać z padaczką, diagnoza często jest utrudniona. Fazy napadów padaczkowych Najczęściej wyróżnia się trzy fazy napadu padaczkowego: Faza podromalna („aura”): może pojawić się kilka minut albo nawet kilka godzin przed właściwym atakiem. Pupil może zachowywać się nieco inaczej niż zwykle. Niektóre zwierzęta będą bardziej pobudzone, inne wręcz przeciwnie, będą wyciszone i szukały spokojnego cichego miejsca. Bardzo trudno jest właściwie zinterpretować zachowanie psa, jeżeli do tej pory nie chorował na padaczkę, jednak w przypadku psów chorujących na epilepsję od dłuższego czasu określone zachowanie pozwala lepiej przygotować się na właściwy napad. Napad właściwy (ictus): rozpoczyna się nagle, zazwyczaj trwa kilka minut. Pupil może upaść, następują intensywne drgawki. Faza ponapadowa: pies po napadzie epilepsji może być zdezorientowany, osłabiony, zakłopotany. Może odczuwać potrzebę wypoczynku, jedzenia, czy picia. W zależności od konkretnego psa czas odpoczynku po napadzie może być bardzo różny – niektóre psy wracają do normalnego funkcjonowania bardzo szybko, inne kiepsko je znoszą i potrzebują czasu, by dojść do siebie. Napad padaczkowy najczęściej trwa kilka minut, zwykle nie więcej niż 5 minut. Jeżeli napad trwa więcej niż 10 minut, mówimy nie o napadzie padaczkowym, a o stanie padaczkowym. O stanie padaczkowym mówimy także wtedy, kiedy między dwoma (lub więcej) napadami, które występują w krótkim czasie, nie następuje pełny powrót świadomości. Stan padaczkowy jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia – jeżeli nie ustępuje, musi zostać przerwany farmakologicznie. Pierwsza pomoc podczas napadu padaczki u psa Zachowanie opiekuna podczas napadu padaczkowego ma duży wpływ na bezpieczeństwo pupila. Najważniejsze jest zapewnienie pupilowi bezpieczeństwa. Odsuń od niego niebezpieczne przedmioty, nie pozwól, by spadł z wysokości jeżeli dostanie ataku na kanapie lub łóżku, odsuń od jego pyszczka małe przedmioty, które mogłyby zostać przypadkowo połknięte. Sprawdź godzinę, o której rozpoczął się napad – podczas ataku epilepsji ważne jest kontrolowanie czasu napadu. Jeżeli jest to możliwe, warto nagrać atak telefonem, by pokazać przebieg weterynarzowi. Przynieś miękkie legowisko lub poduszki, które zamortyzują uderzenia o podłogę podczas drgawek – dzięki temu pupil będzie mógł szybciej dość do siebie. Wyciągnięcie języka w większości przypadków nie jest konieczne. Jeżeli pupil nie dławi się, lepiej nie działać pochopnie. Pamiętaj, że w czasie ataku pies nie kontroluje swojego ciała – możesz więc zostać przypadkiem pogryziony podczas próby wyciągnięcia języka. Jeżeli atak zakończy się w czasie krótszym niż pięć minut, pozwól pupilowi dojść do siebie. Nie jedź od razu do weterynarza, możesz zadzwonić do przychodni i uprzedzić o wizycie. Atak epilepsji u psa jest wyczerpujący i pupil powinien mieć możliwość zregenerowania się. Obserwuj zachowanie pupila i zawieź go do weterynarza, kiedy zobaczysz, że już czuje się nieco lepiej. Diagnoza i leczenie padaczki Różne przyczyny i objawy padaczki u poszczególnych psów sprawiają, że jest to choroba, która nie jest łatwa do poprawnego zdiagnozowania. O ile w przypadku standardowych, typowych napadów typu grand mal ryzyko pomyłki jest małe, w przypadku napadów częściowych łatwo o pomyłkę. Najważniejsze jest ustalenie przyczyny pojawienia się epilepsji u psa. Jeżeli pies choruje na padaczkę wtórną, konieczne będzie ustalenie przyczyny, zwłaszcza jeżeli pierwotne schorzenie wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia. Pierwszym krokiem jest dokładny wywiad. Wiek psa, inne schorzenia, przebieg ataku, a nawet stan zdrowia rodziców (jeżeli jest znany) mogą pomóc w ustaleniu przyczyny. Do badań wykonywanych w diagnozie badaczki należą morfologia, badanie dna oka, układu sercowo-naczyniowego, jonogram (może pomóc wykryć problemy z tarczycą), badanie toksykologiczne, USG, RTG, EEG, rezonans magnetyczny, czy tomografia. Nie zawsze komplet badań jest konieczny, by wykryć przyczynę – w zależności od profilu pacjenta sporządzonego podczas wywiadu weterynarz ustala odpowiedni plan działania. W przypadku padaczki wtórnej podejmuje się leczenie przyczyny. W przypadku częstych ataków najczęściej konieczne jest przyjmowanie do końca życia leków przeciwpadaczkowych, które mają na celu ograniczenie liczby ataków. Jeżeli jednak ataki występują rzadko (co kilka miesięcy, czy tygodni), a stan zdrowia pupila ogranicza możliwości przyjmowania leków na stałe, możliwe, że leczenie farmakologiczne nie zostanie zalecone, a jedynie odpowiednia opieka nad pupilem podczas ataków (o ile nie zaczną występować częściej). W przypadku wystąpienia ataku podaje się środki przerywające atak (do nosa lub doodbytniczo). Opieka nad psem z padaczką wymaga czujności i troski. Leki przeciwpadaczkowe wymagają precyzji w dawkowaniu – nawet niewielkie odchylenia mogą spowodować zmniejszenie skuteczności leków. Co ważne, choć nie udowodniono skuteczności żadnej konkretnej diety w leczeniu padaczki u psa, duże różnice w makroskładnikach karm mogą wpływać na wchłanianie się składników aktywnych. Oznacza to, że podczas podawania leków przeciwpadaczkowych lepiej nie eksperymentować na własną rękę ze zmianą karmy u pupila, a zmiany w diecie najlepiej przeprowadzać pod okiem dietetyka zwierzęcego. Przyjmowane na stałe leki przeciwpadaczkowe mogą obciążać wątrobę, dlatego w leczeniu wieloletnim warto monitorować wpływ leków i regularnie odwiedzać weterynarza. Czytaj również: Pies ~ Zdrowie i pielęgnacja Być może zainteresuje Cię również ten wpis: Jak dbać o psa zimą - 5 skutecznych sposobów. Poprzedni wpis: Najlepsza karma sucha dla psa - ranking 2022

atak padaczki u psa